درود جي تيمي❤
شروع ماه ارديبهشت رو بهتون تبريك ميگم، دومين ماه سال ٩٦
انقدر اين سال رو بي نظير شروع كرديم كه هر ماهي كه ازش ميگذره حس ميكنم مدام در حال اوج گرفتنيم و نقطه ي اوج اصليش رو هم اسفند ٩٦ ميبينيد.😍
فروردين ٩٦ رو با برنامه هاي خيلي عالي شروع كرديم.
اولينش ايجاد شدن گروه مديران منتخب تيم جهاني توسط ابر ليدر يوسفي عزيز بود كه قدم ارزشمندي در راستاي ساختن ليدرهاي قدرتمند تيم جهانيه و در راستاي همين سمينار مديران هفتگي تيم جهاني كه ابر ليدر يوسفي برگزار كردن همه ي مديران رو هم هدف كرد براي ايجاد كردن حماسه ي ٩٦.
سمينار راهبران منتخب كه در نوع خودش بينظير بود و نويد يك سال پرهيجان رو داشت برام.
تو فروردين استارت سمينارهاي عمومي رو با سمينار هدف زديم كه نتايج خوبي رو دربرداشت.
و جلسات كتابخواني به همراه كارشناسان منتخبمون تبديل به نقاط عطفي در روند رشد شخصي شد.
و اما در مورد ماه ارديبهشت اين رو بگم كه ماهي هست كه بايد " ليوان هاتون رو پر كنيد."
درست شنيديد
"ليوان هاتون رو پر كنيد."
خیلی ها گفتن (و درست گفتن) که دیدن نیمه پر لیوان بهتر از توجه به نیمه خالیه اونه.
بعضی ها گفتن واقع بینی اينجور حکم می كنه که بگيم نصف لیوان پره و نصف لیوان خالی و مثبت اندیشان واقع بین هم گفتن که در واقع نصف لیوان پر از آب و نصف دیگرش هواست .
شخصا همیشه دیدن نیمه پر لیوان را به نیمه خالی آن ترجیح ميدم اما بحث من اينجا چیز دیگه ايه.
من اینجا می خوام راجع به مثبت اندیشی فعال "یا" سازنده نگری صحبت كنم.
تعریف ما از مثبت اندیشی چیزی فراتر از اينه كه صرفاً هر اتفاقي افتاد بگيم واي چه اتفاق عالي اي! هرچند كه اين نوع مثبت انديشي ما اگر چه خیلی وقت ها می تونه حال و هواي مارو تغيير بده اما تغییری تو واقعیت ایجاد نمی کنه.
هرچند كه بازم تفسیر ذهنی مثبت حتی اگر با مثبت سازی همراه نباشه باز از منفی نگری سازنده تره
چون اولی اگر تغیری تو واقعیت نمیده سلامت روان، نشاط و شادابی را به دنبال داره و دومی اگر چه باز هم تغییری تو واقعیت نمی ده اما افسردگی، یاس و سكون را در پی داره .
یک لیوان آب، چه ما نیمه پر اون رو ببینیم و چه نیمه خالی اون رو بالاخره حجم مشخصی از آب را درون خودش دارد. حرف من این است که وقتی به سادگی می تونيم لیوان را زیر شیر آب بگيريم و نیمه خالی اون رو پر كنيم چرا باید ذهن را درگیر پر یا خالی بودن نیمی از اون کنیم؟
ديدن روي مثبت و پویاي هرچي بی شک مقدمه سازنده نگری هست. اما گاهی هم باید برای مثبت كردن پدیده ها و اتفاقات، با يه نگاه مثبت (و حتما) رو به آینده نقایص را ببینیم.
بدونيم كجا ميخوايم بريم و داشته ها و موانع مونو ببينيم و خيلي سريع راه هایی را که برای رفع و مثبت سازی اون موانع به ذهنمون می رسه یادداشت کنیم و بعد از بررسی های دقیق اقدام كنيم. این با بدبینی که نتيجه اش سكون و مدام نق زدنه خيلي فرق داره.
بابا تمومش كن
بيخيال اينكه اتفاقي كه افتاده يا موقعيتي كه الان داری نیمه ی پره يا خالي
اومدي اينجا كه چيكار كني؟
امتحانش كني يا بي بروبرگرد موفق شي؟
هميشه يه نيمه ي خالي وجود داره! هیچ چیز کامل و بی نقصی وجود نداره!
فكراتو بكن! تصميمتو بگير!
ميخواي وايسي و زل بزني به نيمه ي خالي و نق بزني؟
يا ميخواي وايسي و فقط به خودت بگي همه چيز عاليه و منتظر يه معجزه باشي كه زندگيت عوض شه؟
يا مثل من تصميم گرفتي ليوانتو برداري خودت دست به كار شي واسه پر كردنش؟
قبول مسئولیت در مقابل اون چه هستید و خواهید شد، از مهمترین انتخاب های شخصی شماست. همان چیزی که انسان برتر را از انسان معمولی متمایز می کند،
از هرچی راضی نیستید بگید من مسئولم و دست به كار شید و لیوانهاتونو پر کنید.
موفقیت یقیناً اتفاقی نیست...؟
