داشتم نظرات زیبای شما رو مطالعه میکردم
این متن رو که خوندم دلم نیومد دوباره و دوباره نخونم.
دوست دارم شما هم این حس گلوبالی رو درک کنید.
ممنون ار نگرشت مرد بزرگ
من خیلی کم احساساتی میشم ولی امروز متنت احساساتم رو برانگیخت.
ممنون
شاید افتخار دیدارتون رو ندارم ولی واقعن حسمون مثل یک خونواده مشترکه
این همون مکتب واقعی گلوباله
خیلی دوست دارم نظرات بقیه اعضای تیم که اون شب خاطره انگیز حضور داشتند رو بدونم
مشتاق دیدار شما هستم.
عارف آقابزرگی:
سلاااااااااااااااااااام
عالیی هستیییییییید؟
برای بار سوم نظر میدم و این یکی دیگه باید ثبت بشه ..حتماا ثبت میشه
اینم حرف دلم:
ساعتهای پایانی 30 بهمن بود
آقا عباس بی حال و ناراحت
چند میلیون دیگه فروش میکرد به درآمد راهبری میرسید
اما ساعت21 شده بود و دیگه هیچ امیدی نداشت
من دلم میخواست راهبریشو جشن بگیرم و خونشون بودم اما نمیشد
تو این لحظه های تلخ یهو آقا کامران اوومد و دید کلا آقا عباس روحیه و امیدشو از دست داده
برگشت گفت امشب به راهبری میرسی
فقط بلند شو و همه رو پیگیری کن و تا جایی که راه داره ادامه بده
دست به کار شدیم و با بچه ها یکی یکی به همه زنگ زدیم
کم کم آقا مسعود هم به جمعمون اضافه شد
ما با جون و دل داشتیم تلاش میکردیم تا اون شب رو جشن بگیریم
از اون طرف هم آقا ایمان تلاش میکرد به درآمد الماس برسه
ساعت 23:30 ما همه داشتیم سفارشات رو ثبت میکردیم با کلی استرس و جنب و جوش
فروش بالا اومده بود
فقط باید ثبت میشد
اما ساعت 23:59 شد و فروشگاه سایت بسته شد
منتظر موندیم شاید دوباره باز بشه اما نشد
اون شب آقا عباس فقط وقت کم آورد
اگه نیم ساعت دیگه وقت داشتیم راهبری رو میگرفت
از اون طرف هم آقا ایمان سه چهار میلیون کم آورد تا به الماس برسه
ولی
ما تو اون شب واسه آقا عباس جشن گرفتیم چون از نظر ما راهبر بود
من تا اون شب هیچ وقت ندیدم آقا عباس احساسی بشه ولی اون شب اشک شوقشو دیدم فقط بخاطر اینکه فهمیده بود یه تیمی ساخته که موفقیت خودشم واسه مجموعش با ارزش و مهمه
بعد اون شب هم دیگه ندیدم آقا عباس احساساتی بشه ولی وقتی به راهبری رسید دوباره باید احساساتی بشه و لحظات به یاد موندنیی رو ثبت کنه
باون شب فهمیدیم که برای موفقیت تو نتوورک هر لحظه باید 23 شب سی ام باشه و هیچ زمانی رو از دست ندیم
اون شب فهمیدیم که همیشه باید امید داشت و تا لحظه آخر بجنگیم
اون شب رو هیچوقت فراموش نمیکنم
اما بعد از اون
روزا یکی یکی گذشت
به آخر اسفند ماه رسیدیم اما آقا عباس راهبر نشد
آخر فروردین باز نشد
آخر اردیبهشت بازم نه
آخر خرداد فروش به حد لازم نرسید
انگار نه انگار زمان مهمه
انگار نه انگار که تجارتمون 100میلیون درآمد میده
هیچ خبری نبود
اما ما امیدمونو از دست ندادیم
و همیشه میگفتیم اگه هوشمندانه تلاش کنیم حتما میشه
بر اساس مکتب جی تیم جلو رفتیم و سعی کردیم هر کس رو به خاطر موفق کردن خودش با خودمون همراه کنیم
خلااااااصه
بلاخره تلاشا نتیجه داد
وقتی من با آقا عباس کار رو شروع کردم یه تیم 2 نفره داشت(من و آقا شهرام)
ولی الان آقا عباس راهبره یه تیم بزرگه که ایشالا از ماه دیگه مشاور ارشد میشه و حسااااابی میترکوووووونیم
بعد از خدا همه زندگیمو مدیون فرد پرنگرشی به نام آقا عباس هستم که تمام تلاششو برای موفقیت من انجام داد
من به داشتن چنین لیدری افتخار میکنم و تا آخر عمرم مدیون زحماتشم.
آقاااای عباااس بکتااااش بزرگ اینم حرف آخرم: روزای سخت رو با هم بووودیم این روزای عاااالی و قشنگ رو هم با هم میمونیم و شادیهامونو با هم تقسیم میکنیییییییییم و زندگی رویاییمونو میساااااااااازیم.
دلیل موندنم تا الان تو نتوورک خود خودتی که مردونه پام موندی و حمایتم کردی.
بهترین لیدر دنیااااااااااااااااااااااااااایی عااااااااااشقتم
http://www.globalteam.ir/post/293
