همیشه یه لحظاتی تو زندگیت هست که نمی خوای با هیچی عوض شون کنی. لحظاتی که ارزش معنوی شون رو با عدد و رقم و پول و اعتبار و خیلی ارزشهای دیگه نمیشه سنجید.
همیشه از روزی که جی تیم رو با حمایت ابرلیدرم شروع کردم، مسیرم مسیر افتخار و زیبایی بوده و هر روز یه خاطره زیبا برام رقم خورده....
یاعث افتخارمه و خیلی حسم عالیه که این خبر رو به همه جی تیم و جهان برسونم که تو این مقدس ترین ماه، ماهی که همه نگرش ها به سمت حس مسئولیت و مالکیت خیره شده، یکی از عزیزترین زوج های همراهم، کسایی که خییییلی خییییلی برام مهم هستند و کسایی که برام مثل برادر و خواهرم بوده و هستند، راهبر شدند!!!!!
آقای مسعود گلرخ عزیزم و همسر توانمند و محترم شون خانم عابدی، با اقتدار تونستن در آخرین ساعات 21 مرداد ماه 1395، مزد زحماتشون رو بگیرن و یه راهبری بی چون و چرا رو رقم بزنن.
دوست دارم خیلی چیزها بگم. مثلا اینکه:
بچه ها، یادتونه بزرگترین مشکلتون "وقت" بود؟
یادتونه چطور جلسات آموزشی رو با وجود نازنین پسر دلبندتون "علیرضا"ی دوست داشتنی برگزار کردیم؟
یادتونه وقتی آموزشها تموم شده بود و قرار تائیدیه رو باهم ست کردیم چه حسی داشتین؟
یادتونه وقتی مشاوره ها شروع شد، چندتا "نه" شنیدیم؟
یادتونه وقتی همه خانواده منفی می گفتن، چطور محکم ایستادید؟
عید امسال رو یادتونه که اولین جلسه جی تیم مون رو به فاصله چند ساعت از تحویل سال برگزار کردیم؟
جمعه هایی که در کنار هم بودیم و داشتیم کار می کردیم در حالی که خیلی ها داشتند استراحت می کردند رو یادتونه؟
یادته مسعود عزیزم که تازه ساعت 7 می رسیدی خونه و خیلی وقتها غذا نخورده جلساتمون رو با هم شروع می کردیم؟
فقط میخوام بگم:
این تازه اولشه.
درود بر شما و درود بر جی تیم و جی تیمی....
من سر حرفم هستم دوستان. با همه تون هستم:
دست در دست هم، آینده ای خواهیم ساخت که گذشته مان در برابرش زانو بزند.
عاشقتونم....
